Utspraak op Platt: /ɡnɛɪ̯ɡəln/
Verb
Sülven: gne·geln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
gne­geln
PPP:
gne­gelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik gne­gel
du gne­gelst
he/se/dat gne­gelt
wi gne­gelt
ji gne­gelt
se gne­gelt
Vergangen Tiet:
ik gne­gel
du gne­gelst
he/se/dat gne­gel
wi gne­geln
ji gne­geln
se gne­geln
Perfekt:
ik heff gne­gelt
du hest gne­gelt
he/se/dat hett gne­gelt
wi hebbt gne­gelt
ji hebbt gne­gelt
se hebbt gne­gelt
Kunjunktiv:
ik gne­gel
du gne­gelst
he/se/dat gne­gel
wi gne­geln
ji gne­geln
se gne­geln
Imperativ:
gne­gel!
gne­gelt!