Utspraak op Platt: /hɔ͡ɐkn̩/
Verb
Sülven: hor·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
hor­ken
PPP:
horkt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik hork
du horkst
he/se/dat horkt
wi horkt
ji horkt
se horkt
Vergangen Tiet:
ik hork
du horkst
he/se/dat hork
wi hor­ken
ji hor­ken
se hor­ken
Perfekt:
ik heff horkt
du hest horkt
he/se/dat hett horkt
wi hebbt horkt
ji hebbt horkt
se hebbt horkt
Kunjunktiv:
ik hork
du horkst
he/se/dat hork
wi hor­ken
ji hor­ken
se hor­ken
Imperativ:
hork!
horkt!