Utspraak op Platt: /fəɾhɔu̯ln̩/
Verb
Sülven: ver·ho·len
[1]
Opbowoortschatt
sik ~
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He verhöllt sik so roor.

Verbformen:

Infinitiv:
ver­ho­len
PPP:
ver­ho­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­hool
du ver­höll­st
he/se/dat ver­höll­t
wi ver­hoolt
ji ver­hoolt
se ver­hoolt
Vergangen Tiet:
ik ver­hööl
du ver­höölst
he/se/dat ver­hööl
wi ver­hö­len
ji ver­hö­len
se ver­hö­len
Perfekt:
ik heff ver­ho­len
du hest ver­ho­len
he/se/dat hett ver­ho­len
wi hebbt ver­ho­len
ji hebbt ver­ho­len
se hebbt ver­ho­len
Kunjunktiv:
ik ver­hööl
du ver­höölst
he/se/dat ver­hööl
wi ver­hö­len
ji ver­hö­len
se ver­hö­len
Imperativ:
ver­hool!
ver­hoolt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + holen
Identische Wöör ››› Verholen ❔︎