Utspraak op Platt: /hʊpəln/
Verb
Sülven: hupp·eln
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
in lütte Sprüng sik vörwarts bewegen
düütsch:
hoppeln

Verbformen:

Infinitiv:
hupp­eln
PPP:
hupp­elt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik hupp­el
du hupp­elst
he/se/dat hupp­elt
wi hupp­elt
ji hupp­elt
se hupp­elt
Vergangen Tiet:
ik hupp­el
du hupp­elst
he/se/dat hupp­el
wi hupp­eln
ji hupp­eln
se hupp­eln
Perfekt:
ik bün hupp­elt
du büst hupp­elt
he/se/dat is hupp­elt
wi sünd hupp­elt
ji sünd hupp­elt
se sünd hupp­elt
Kunjunktiv:
ik hupp­el
du hupp­elst
he/se/dat hupp­el
wi hupp­eln
ji hupp­eln
se hupp­eln
Imperativ:
hupp­el!
hupp­elt!

Etymologie:

Woort afleidt von: huppen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.