Utspraak op Platt: /fɔ͡ɐkn̩/
Verb
Sülven: for·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
for­ken
PPP:
forkt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fork
du forkst
he/se/dat forkt
wi forkt
ji forkt
se forkt
Vergangen Tiet:
ik fork
du forkst
he/se/dat fork
wi for­ken
ji for­ken
se for­ken
Perfekt:
ik heff forkt
du hest forkt
he/se/dat hett forkt
wi hebbt forkt
ji hebbt forkt
se hebbt forkt
Kunjunktiv:
ik fork
du forkst
he/se/dat fork
wi for­ken
ji for­ken
se for­ken
Imperativ:
fork!
forkt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Fork