Utspraak op Platt: /anmɔu̯dn̩/
Verb
Sülven: an·mo·den
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
an­mo­den
PPP:
an­moodt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik moot an
du moodst an
he/se/dat moodt an
wi moodt an
ji moodt an
se moodt an
Vergangen Tiet:
ik moot an
du moodst an
he/se/dat moot an
wi mo­den an
ji mo­den an
se mo­den an
Perfekt:
ik heff an­moodt
du hest an­moodt
he/se/dat hett an­moodt
wi hebbt an­moodt
ji hebbt an­moodt
se hebbt an­moodt
Kunjunktiv:
ik moot an
du moodst an
he/se/dat moot an
wi mo­den an
ji mo­den an
se mo­den an
Imperativ:
moot an!
moodt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + Moot