Utspraak op Platt: /afɾɪkn̩/
Verb
Sülven: af·ri·cken
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­ri­cken
PPP:
af­ri­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik rick af
du ri­ckst af
he/se/dat ri­ckt af
wi ri­ckt af
ji ri­ckt af
se ri­ckt af
Vergangen Tiet:
ik rick af
du ri­ckst af
he/se/dat rick af
wi ri­cken af
ji ri­cken af
se ri­cken af
Perfekt:
ik heff af­ri­ckt
du hest af­ri­ckt
he/se/dat hett af­ri­ckt
wi hebbt af­ri­ckt
ji hebbt af­ri­ckt
se hebbt af­ri­ckt
Kunjunktiv:
ik rick af
du ri­ckst af
he/se/dat rick af
wi ri­cken af
ji ri­cken af
se ri­cken af
Imperativ:
rick af!
ri­ckt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + Rick