Utspraak op Platt: /ɾɪnfaln̩/
Verb
Sülven: rin·fal·len
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik bün in’t Water rinfullen.

Verbformen:

Infinitiv:
rin­fal­len
PPP:
rin­ful­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fall rin
du fall­st rin
he/se/dat fall­t rin
wi fall­t rin
ji fall­t rin
se fall­t rin
Vergangen Tiet:
ik füll rin
du füll­st rin
he/se/dat füll rin
wi fül­len rin
ji fül­len rin
se fül­len rin
Perfekt:
ik bün rin­ful­len
du büst rin­ful­len
he/se/dat is rin­ful­len
wi sünd rin­ful­len
ji sünd rin­ful­len
se sünd rin­ful­len
Kunjunktiv:
ik füll rin
du füll­st rin
he/se/dat füll rin
wi fül­len rin
ji fül­len rin
se fül­len rin
Imperativ:
fall rin!
fall­t rin!
Infinitiv:
rin­fal­len
PPP:
rin­fal­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fall rin
du fall­st rin
he/se/dat fall­t rin
wi fall­t rin
ji fall­t rin
se fall­t rin
Vergangen Tiet:
ik full rin
du full­st rin
he/se/dat full rin
wi ful­len rin
ji ful­len rin
se ful­len rin
Perfekt:
ik bün rin­fal­len
du büst rin­fal­len
he/se/dat is rin­fal­len
wi sünd rin­fal­len
ji sünd rin­fal­len
se sünd rin­fal­len
Kunjunktiv:
ik full rin
du full­st rin
he/se/dat full rin
wi ful­len rin
ji ful­len rin
se ful­len rin
Imperativ:
fall rin!
fall­t rin!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rin + fallen