Utspraak op Platt: /ʃʊnkəl/
Substantiv
Sülven: Schun·kel
Plural: Schun­kels f de Schun­kel
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
Schuckel
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Etymologie:

Woort afleidt von: schunkeln