Utspraak op Platt: /ʃʊnkəln/
Verb
Sülven: schun·keln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
schun­keln
PPP:
schun­kelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schun­kel
du schun­kelst
he/se/dat schun­kelt
wi schun­kelt
ji schun­kelt
se schun­kelt
Vergangen Tiet:
ik schun­kel
du schun­kelst
he/se/dat schun­kel
wi schun­keln
ji schun­keln
se schun­keln
Perfekt:
ik heff schun­kelt
du hest schun­kelt
he/se/dat hett schun­kelt
wi hebbt schun­kelt
ji hebbt schun­kelt
se hebbt schun­kelt
Kunjunktiv:
ik schun­kel
du schun­kelst
he/se/dat schun­kel
wi schun­keln
ji schun­keln
se schun­keln
Imperativ:
schun­kel!
schun­kelt!