Utspraak op Platt: /ɾɪnpakn̩/
Verb
Sülven: rin·pa·cken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
rin­pa­cken
PPP:
rin­pa­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik pack rin
du pa­ckst rin
he/se/dat pa­ckt rin
wi pa­ckt rin
ji pa­ckt rin
se pa­ckt rin
Vergangen Tiet:
ik pack rin
du pa­ckst rin
he/se/dat pack rin
wi pa­cken rin
ji pa­cken rin
se pa­cken rin
Perfekt:
ik heff rin­pa­ckt
du hest rin­pa­ckt
he/se/dat hett rin­pa­ckt
wi hebbt rin­pa­ckt
ji hebbt rin­pa­ckt
se hebbt rin­pa­ckt
Kunjunktiv:
ik pack rin
du pa­ckst rin
he/se/dat pack rin
wi pa­cken rin
ji pa­cken rin
se pa­cken rin
Imperativ:
pack rin!
pa­ckt rin!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rin + packen