Utspraak op Platt: /ɾuːtflɛɪ̯ɡn̩/
Verb
Sülven: rut·fle·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
rut­fle­gen
PPP:
rut­fla­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fleeg rut
du flügg­st rut
he/se/dat flügg­t rut
wi fleegt rut
ji fleegt rut
se fleegt rut
Vergangen Tiet:
ik flöög rut
du flöögst rut
he/se/dat flöög rut
wi flö­gen rut
ji flö­gen rut
se flö­gen rut
Perfekt:
ik bün rut­fla­gen
du büst rut­fla­gen
he/se/dat is rut­fla­gen
wi sünd rut­fla­gen
ji sünd rut­fla­gen
se sünd rut­fla­gen
Kunjunktiv:
ik flöög rut
du flöögst rut
he/se/dat flöög rut
wi flö­gen rut
ji flö­gen rut
se flö­gen rut
Imperativ:
fleeg rut!
fleegt rut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rut + flegen