Utspraak op Platt: /ɾuːtkɾabəln/
Verb
Sülven: rut·krab·beln
[1]
Randwoortschatt

Verbformen:

Infinitiv:
rut­krab­beln
PPP:
rut­krab­belt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik krab­bel rut
du krab­belst rut
he/se/dat krab­belt rut
wi krab­belt rut
ji krab­belt rut
se krab­belt rut
Vergangen Tiet:
ik krab­bel rut
du krab­belst rut
he/se/dat krab­bel rut
wi krab­beln rut
ji krab­beln rut
se krab­beln rut
Perfekt:
ik heff rut­krab­belt
du hest rut­krab­belt
he/se/dat hett rut­krab­belt
wi hebbt rut­krab­belt
ji hebbt rut­krab­belt
se hebbt rut­krab­belt
Kunjunktiv:
ik krab­bel rut
du krab­belst rut
he/se/dat krab­bel rut
wi krab­beln rut
ji krab­beln rut
se krab­beln rut
Imperativ:
krab­bel rut!
krab­belt rut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rut + krabbeln