Utspraak op Platt: /lʊkɐn/
Verb
Sülven: lu·ckern
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
lu­ckern
PPP:
lu­ckert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik lu­cker
du lu­ckerst
he/se/dat lu­ckert
wi lu­ckert
ji lu­ckert
se lu­ckert
Vergangen Tiet:
ik lu­cker
du lu­ckerst
he/se/dat lu­cker
wi lu­ckern
ji lu­ckern
se lu­ckern
Perfekt:
ik heff lu­ckert
du hest lu­ckert
he/se/dat hett lu­ckert
wi hebbt lu­ckert
ji hebbt lu­ckert
se hebbt lu­ckert
Kunjunktiv:
ik lu­cker
du lu­ckerst
he/se/dat lu­cker
wi lu­ckern
ji lu­ckern
se lu­ckern
Imperativ:
lu­cker!
lu­ckert!

Etymologie:

Woort afleidt von: lucker