Utspraak op Platt: /lɔu̯svɾakəln/
Verb
Sülven: loos·wra·ckeln
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
loos­wra­ckeln
PPP:
loos­wra­ckelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wra­ckel loos
du wra­ckelst loos
he/se/dat wra­ckelt loos
wi wra­ckelt loos
ji wra­ckelt loos
se wra­ckelt loos
Vergangen Tiet:
ik wra­ckel loos
du wra­ckelst loos
he/se/dat wra­ckel loos
wi wra­ckeln loos
ji wra­ckeln loos
se wra­ckeln loos
Perfekt:
ik heff loos­wra­ckelt
du hest loos­wra­ckelt
he/se/dat hett loos­wra­ckelt
wi hebbt loos­wra­ckelt
ji hebbt loos­wra­ckelt
se hebbt loos­wra­ckelt
Kunjunktiv:
ik wra­ckel loos
du wra­ckelst loos
he/se/dat wra­ckel loos
wi wra­ckeln loos
ji wra­ckeln loos
se wra­ckeln loos
Imperativ:
wra­ckel loos!
wra­ckelt loos!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: loos + wrackeln