Utspraak op Platt: /vɾakəln/
Verb
Sülven: wra·ckeln
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
hen un her bewegen
düütsch:
rütteln
[2]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
wackeln
düütsch:
wackeln
nich festsitzen
lose sein

Verbformen:

Infinitiv:
wra­ckeln
PPP:
wra­ckelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wra­ckel
du wra­ckelst
he/se/dat wra­ckelt
wi wra­ckelt
ji wra­ckelt
se wra­ckelt
Vergangen Tiet:
ik wra­ckel
du wra­ckelst
he/se/dat wra­ckel
wi wra­ckeln
ji wra­ckeln
se wra­ckeln
Perfekt:
ik heff wra­ckelt
du hest wra­ckelt
he/se/dat hett wra­ckelt
wi hebbt wra­ckelt
ji hebbt wra­ckelt
se hebbt wra­ckelt
Kunjunktiv:
ik wra­ckel
du wra­ckelst
he/se/dat wra­ckel
wi wra­ckeln
ji wra­ckeln
se wra­ckeln
Imperativ:
wra­ckel!
wra­ckelt!

Tohoopsett Wöör:

looswrackeln utwrackeln
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.