Utspraak op Platt: /uːtviːkn̩/
Verb
Sülven: ut·wie·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ut­wie­ken
PPP:
ut­wiekt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wiek ut
du wiekst ut
he/se/dat wiekt ut
wi wiekt ut
ji wiekt ut
se wiekt ut
Vergangen Tiet:
ik wiek ut
du wiekst ut
he/se/dat wiek ut
wi wie­ken ut
ji wie­ken ut
se wie­ken ut
Perfekt:
ik heff ut­wiekt
du hest ut­wiekt
he/se/dat hett ut­wiekt
wi hebbt ut­wiekt
ji hebbt ut­wiekt
se hebbt ut­wiekt
Kunjunktiv:
ik wiek ut
du wiekst ut
he/se/dat wiek ut
wi wie­ken ut
ji wie­ken ut
se wie­ken ut
Imperativ:
wiek ut!
wiekt ut!
Infinitiv:
ut­wie­ken
PPP:
ut­we­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wiek ut
du wi­ckst ut
he/se/dat wi­ckt ut
wi wiekt ut
ji wiekt ut
se wiekt ut
Vergangen Tiet:
ik week ut
du weekst ut
he/se/dat week ut
wi we­ken ut
ji we­ken ut
se we­ken ut
Perfekt:
ik heff ut­we­ken
du hest ut­we­ken
he/se/dat hett ut­we­ken
wi hebbt ut­we­ken
ji hebbt ut­we­ken
se hebbt ut­we­ken
Kunjunktiv:
ik week ut
du weekst ut
he/se/dat week ut
wi we­ken ut
ji we­ken ut
se we­ken ut
Imperativ:
wiek ut!
wiekt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + wieken