Utspraak op Platt: /ɡɾakəln/
Verb
Sülven: gra·ckeln
[1]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
mit en Dreih bewegen, hen un her bewegen
düütsch:
rütteln
Bispelen:
Höör doch op, jümmer an de Klink to grackeln, de Döör is dichtslaten!

Verbformen:

Infinitiv:
gra­ckeln
PPP:
gra­ckelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik gra­ckel
du gra­ckelst
he/se/dat gra­ckelt
wi gra­ckelt
ji gra­ckelt
se gra­ckelt
Vergangen Tiet:
ik gra­ckel
du gra­ckelst
he/se/dat gra­ckel
wi gra­ckeln
ji gra­ckeln
se gra­ckeln
Perfekt:
ik heff gra­ckelt
du hest gra­ckelt
he/se/dat hett gra­ckelt
wi hebbt gra­ckelt
ji hebbt gra­ckelt
se hebbt gra­ckelt
Kunjunktiv:
ik gra­ckel
du gra­ckelst
he/se/dat gra­ckel
wi gra­ckeln
ji gra­ckeln
se gra­ckeln
Imperativ:
gra­ckel!
gra­ckelt!
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.