Utspraak op Platt: /fəɾdøːy̯m̩/
Verb
Sülven: ver·dö·men
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
verflöken
düütsch:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ver­dö­men
PPP:
ver­döömt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­dööm
du ver­döömst
he/se/dat ver­döömt
wi ver­döömt
ji ver­döömt
se ver­döömt
Vergangen Tiet:
ik ver­dööm
du ver­döömst
he/se/dat ver­dööm
wi ver­dö­men
ji ver­dö­men
se ver­dö­men
Perfekt:
ik heff ver­döömt
du hest ver­döömt
he/se/dat hett ver­döömt
wi hebbt ver­döömt
ji hebbt ver­döömt
se hebbt ver­döömt
Kunjunktiv:
ik ver­dööm
du ver­döömst
he/se/dat ver­dööm
wi ver­dö­men
ji ver­dö­men
se ver­dö­men
Imperativ:
ver­dööm!
ver­döömt!

Etymologie:

Woort afleidt von: ver-