Utspraak op Platt: /fʊlpɾɔpm̩/
Verb
Sülven: vull·prop·pen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Bus weer kumpleet vullproppt mit Lüüd.

Verbformen:

Infinitiv:
vull­prop­pen
PPP:
vull­propp­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik propp vull
du propp­st vull
he/se/dat propp­t vull
wi propp­t vull
ji propp­t vull
se propp­t vull
Vergangen Tiet:
ik propp vull
du propp­st vull
he/se/dat propp vull
wi prop­pen vull
ji prop­pen vull
se prop­pen vull
Perfekt:
ik heff vull­propp­t
du hest vull­propp­t
he/se/dat hett vull­propp­t
wi hebbt vull­propp­t
ji hebbt vull­propp­t
se hebbt vull­propp­t
Kunjunktiv:
ik propp vull
du propp­st vull
he/se/dat propp vull
wi prop­pen vull
ji prop­pen vull
se prop­pen vull
Imperativ:
propp vull!
propp­t vull!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: vull + proppen