Utspraak op Platt: /dœ͡ɐʃiːn̩/
Verb
Sülven: dör·schie·nen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Sünn schient dör dat Finster dör.

Verbformen:

Infinitiv:
dör­schie­nen
PPP:
dör­schient
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schien dör
du schienst dör
he/se/dat schient dör
wi schient dör
ji schient dör
se schient dör
Vergangen Tiet:
ik schien dör
du schienst dör
he/se/dat schien dör
wi schie­nen dör
ji schie­nen dör
se schie­nen dör
Perfekt:
ik bün dör­schient
du büst dör­schient
he/se/dat is dör­schient
wi sünd dör­schient
ji sünd dör­schient
se sünd dör­schient
Kunjunktiv:
ik schien dör
du schienst dör
he/se/dat schien dör
wi schie­nen dör
ji schie­nen dör
se schie­nen dör
Imperativ:
schien dör!
schient dör!
Infinitiv:
dör­schie­nen
PPP:
dör­sche­nen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schien dör
du schinn­st dör
he/se/dat schinn­t dör
wi schient dör
ji schient dör
se schient dör
Vergangen Tiet:
ik scheen dör
du scheenst dör
he/se/dat scheen dör
wi sche­nen dör
ji sche­nen dör
se sche­nen dör
Perfekt:
ik bün dör­sche­nen
du büst dör­sche­nen
he/se/dat is dör­sche­nen
wi sünd dör­sche­nen
ji sünd dör­sche­nen
se sünd dör­sche­nen
Kunjunktiv:
ik scheen dör
du scheenst dör
he/se/dat scheen dör
wi sche­nen dör
ji sche­nen dör
se sche­nen dör
Imperativ:
schien dör!
schient dör!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: dör + schienen