Utspraak op Platt: /ɾaspəln/
Verb
Sülven: ras·peln
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
mit en Raspel arbeiden
düütsch:
raspeln

Verbformen:

Infinitiv:
ras­peln
PPP:
ras­pelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ras­pel
du ras­pelst
he/se/dat ras­pelt
wi ras­pelt
ji ras­pelt
se ras­pelt
Vergangen Tiet:
ik ras­pel
du ras­pelst
he/se/dat ras­pel
wi ras­peln
ji ras­peln
se ras­peln
Perfekt:
ik heff ras­pelt
du hest ras­pelt
he/se/dat hett ras­pelt
wi hebbt ras­pelt
ji hebbt ras­pelt
se hebbt ras­pelt
Kunjunktiv:
ik ras­pel
du ras­pelst
he/se/dat ras­pel
wi ras­peln
ji ras­peln
se ras­peln
Imperativ:
ras­pel!
ras­pelt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Raspel

Tohoopsett Wöör:

afraspeln
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.