Utspraak op Platt: /ankɾaln̩/
Verb
Sülven: an·kral·len
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
sik ~
plattdüütsch:
sik mit de Krallen an wat hangen
düütsch:
ankrallen
festkrallen
Bispelen:
De Katt krallt sik an.

Verbformen:

Infinitiv:
an­kral­len
PPP:
an­krall­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik krall an
du krall­st an
he/se/dat krall­t an
wi krall­t an
ji krall­t an
se krall­t an
Vergangen Tiet:
ik krall an
du krall­st an
he/se/dat krall an
wi kral­len an
ji kral­len an
se kral­len an
Perfekt:
ik heff an­krall­t
du hest an­krall­t
he/se/dat hett an­krall­t
wi hebbt an­krall­t
ji hebbt an­krall­t
se hebbt an­krall­t
Kunjunktiv:
ik krall an
du krall­st an
he/se/dat krall an
wi kral­len an
ji kral­len an
se kral­len an
Imperativ:
krall an!
krall­t an!

Etymologie:

Woort afleidt von: an

Tohoopsett Wöör:

an
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.