schimmelig op Plattdüütsch

Utspraak op Platt: /ʃɪməlɪç/

Adjektiv

Sülven: schim·me·lig

schimmeliger schimmeligst

[1]

Opbowoortschatt

plattdüütsch:

mit Schimmel an

düütsch:

schimmlig

nedderlandsch:

schimmelig

beschimmeld

engelsch:

moldy

Bispelen:

Dat Broot is schimmelig. Smiet dat man weg.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Schimmel + -ig

Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.