Utspraak op Platt: /vɛçsmiːtn̩/
Verb
Sülven: weg·smie·ten
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Dat Broot is schimmelig. Smiet dat man weg.

Verbformen:

Infinitiv:
weg­smie­ten
PPP:
weg­sme­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik smiet weg
du smitt­st weg
he/se/dat smitt weg
wi smiet weg
ji smiet weg
se smiet weg
Vergangen Tiet:
ik smeet weg
du smeetst weg
he/se/dat smeet weg
wi sme­ten weg
ji sme­ten weg
se sme­ten weg
Perfekt:
ik heff weg­sme­ten
du hest weg­sme­ten
he/se/dat hett weg­sme­ten
wi hebbt weg­sme­ten
ji hebbt weg­sme­ten
se hebbt weg­sme­ten
Kunjunktiv:
ik smeet weg
du smeetst weg
he/se/dat smeet weg
wi sme­ten weg
ji sme­ten weg
se sme­ten weg
Imperativ:
smiet weg!
smiet weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + smieten