Utspraak op Platt: /anfɛdɐmɪçəln/
Verb
Sülven: an·ved·der·mi·cheln
[1]
Randwoortschatt
sik ~

Verbformen:

Infinitiv:
an­ved­der­mi­cheln
PPP:
an­ved­der­mi­chelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ved­der­mi­chel an
du ved­der­mi­chelst an
he/se/dat ved­der­mi­chelt an
wi ved­der­mi­chelt an
ji ved­der­mi­chelt an
se ved­der­mi­chelt an
Vergangen Tiet:
ik ved­der­mi­chel an
du ved­der­mi­chelst an
he/se/dat ved­der­mi­chel an
wi ved­der­mi­cheln an
ji ved­der­mi­cheln an
se ved­der­mi­cheln an
Perfekt:
ik heff an­ved­der­mi­chelt
du hest an­ved­der­mi­chelt
he/se/dat hett an­ved­der­mi­chelt
wi hebbt an­ved­der­mi­chelt
ji hebbt an­ved­der­mi­chelt
se hebbt an­ved­der­mi­chelt
Kunjunktiv:
ik ved­der­mi­chel an
du ved­der­mi­chelst an
he/se/dat ved­der­mi­chel an
wi ved­der­mi­cheln an
ji ved­der­mi­cheln an
se ved­der­mi­cheln an
Imperativ:
ved­der­mi­chel an!
ved­der­mi­chelt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + Vedder + Michel