Utspraak op Platt: /hʊftknɔːkn̩/
Substantiv
Sülven: Huft·kna·ken
Plural: Huft­kna­kens m de Huft­kna­ken
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik heff Wehdaag in’n Huftknaken.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Huft + Knaken