Utspraak op Platt: /hʊpsn̩/
Verb
Sülven: hupp·sen
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
mehr as een Maal hüppen
düütsch:
hopsen
hüpfen
nedderlandsch:
huppelen
huppen
engelsch:
hop
Bispelen:
Wenn de Eebeer kummt, huppst de Pogg in’n Diek.

Verbformen:

Infinitiv:
hupp­sen
PPP:
huppst
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik hupp­s
du huppst
he/se/dat huppst
wi huppst
ji huppst
se huppst
Vergangen Tiet:
ik hupp­s
du huppst
he/se/dat hupp­s
wi hupp­sen
ji hupp­sen
se hupp­sen
Perfekt:
ik bün huppst
du büst huppst
he/se/dat is huppst
wi sünd huppst
ji sünd huppst
se sünd huppst
Kunjunktiv:
ik hupp­s
du huppst
he/se/dat hupp­s
wi hupp­sen
ji hupp­sen
se hupp­sen
Imperativ:
hupp­s!
huppst!

Etymologie:

Woort afleidt von: huppen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.