Utspraak op Platt: /kvʊbəln/
Verb
Sülven: quub·beln
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Pudding quubbelt un wubbelt so fein!

Verbformen:

Infinitiv:
quub­beln
PPP:
quub­belt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik quub­bel
du quub­belst
he/se/dat quub­belt
wi quub­belt
ji quub­belt
se quub­belt
Vergangen Tiet:
ik quub­bel
du quub­belst
he/se/dat quub­bel
wi quub­beln
ji quub­beln
se quub­beln
Perfekt:
ik heff quub­belt
du hest quub­belt
he/se/dat hett quub­belt
wi hebbt quub­belt
ji hebbt quub­belt
se hebbt quub­belt
Kunjunktiv:
ik quub­bel
du quub­belst
he/se/dat quub­bel
wi quub­beln
ji quub­beln
se quub­beln
Imperativ:
quub­bel!
quub­belt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Quubbel