Utspraak op Platt: /vʊbəln/
Verb
Sülven: wub·beln
[1]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
sik hen un her bewegen
von en weke Mass
düütsch:
schwabbeln
nedderlandsch:
wobbelen
engelsch:
wobble
Bispelen:
Uns Katt hett en Hangelbuuk. Dat wubbelt richtig, wenn de löppt.

Verbformen:

Infinitiv:
wub­beln
PPP:
wub­belt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wub­bel
du wub­belst
he/se/dat wub­belt
wi wub­belt
ji wub­belt
se wub­belt
Vergangen Tiet:
ik wub­bel
du wub­belst
he/se/dat wub­bel
wi wub­beln
ji wub­beln
se wub­beln
Perfekt:
ik heff wub­belt
du hest wub­belt
he/se/dat hett wub­belt
wi hebbt wub­belt
ji hebbt wub­belt
se hebbt wub­belt
Kunjunktiv:
ik wub­bel
du wub­belst
he/se/dat wub­bel
wi wub­beln
ji wub­beln
se wub­beln
Imperativ:
wub­bel!
wub­belt!

Tohoopsett Wöör:

wubbelwabbeln
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.