Utspraak op Platt: /luːfɡiːɾɪç/
Adjektiv
Sülven: luuf·gie·rig
luufgieriger luufgierigst
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Dat Schipp is luufgierig.
Gegenwöör:
leegierig

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Luuf + gierig