Utspraak op Platt: /vɛçvʊtʃn̩/
Verb
Sülven: weg·wut·schen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
sik gau wegbewegen
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
weg­wut­schen
PPP:
weg­wutscht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wutsch weg
du wutschst weg
he/se/dat wutscht weg
wi wutscht weg
ji wutscht weg
se wutscht weg
Vergangen Tiet:
ik wutsch weg
du wutschst weg
he/se/dat wutsch weg
wi wut­schen weg
ji wut­schen weg
se wut­schen weg
Perfekt:
ik bün weg­wutscht
du büst weg­wutscht
he/se/dat is weg­wutscht
wi sünd weg­wutscht
ji sünd weg­wutscht
se sünd weg­wutscht
Kunjunktiv:
ik wutsch weg
du wutschst weg
he/se/dat wutsch weg
wi wut­schen weg
ji wut­schen weg
se wut­schen weg
Imperativ:
wutsch weg!
wutscht weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + wutschen