Utspraak op Platt: /stʊkəln/
Verb
Sülven: stu·ckeln
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
stu­ckeln
PPP:
stu­ckelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik stu­ckel
du stu­ckelst
he/se/dat stu­ckelt
wi stu­ckelt
ji stu­ckelt
se stu­ckelt
Vergangen Tiet:
ik stu­ckel
du stu­ckelst
he/se/dat stu­ckel
wi stu­ckeln
ji stu­ckeln
se stu­ckeln
Perfekt:
ik bün stu­ckelt
du büst stu­ckelt
he/se/dat is stu­ckelt
wi sünd stu­ckelt
ji sünd stu­ckelt
se sünd stu­ckelt
Kunjunktiv:
ik stu­ckel
du stu­ckelst
he/se/dat stu­ckel
wi stu­ckeln
ji stu­ckeln
se stu­ckeln
Imperativ:
stu­ckel!
stu­ckelt!