Utspraak op Platt: /ɾʊmpəln/
Verb
Sülven: rum·peln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
stöten, schüddeln
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
rum­peln
PPP:
rum­pelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik rum­pel
du rum­pelst
he/se/dat rum­pelt
wi rum­pelt
ji rum­pelt
se rum­pelt
Vergangen Tiet:
ik rum­pel
du rum­pelst
he/se/dat rum­pel
wi rum­peln
ji rum­peln
se rum­peln
Perfekt:
ik heff rum­pelt
du hest rum­pelt
he/se/dat hett rum­pelt
wi hebbt rum­pelt
ji hebbt rum­pelt
se hebbt rum­pelt
Kunjunktiv:
ik rum­pel
du rum­pelst
he/se/dat rum­pel
wi rum­peln
ji rum­peln
se rum­peln
Imperativ:
rum­pel!
rum­pelt!