Utspraak op Platt: /kɾuːzkɔp/
Substantiv
Sülven: Kruus·kopp
Plural: Kruus­köpp m de Kruus­kopp
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Wat is dat Kind doch för en lütten Kruuskopp!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: kruus + Kopp