Utspraak op Platt: /vɾiːm̩/
Verb
Sülven: wrie·ven
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
rub
Bispelen:
He wrifft sik de Hänn.

Verbformen:

Infinitiv:
wrie­ven
PPP:
wre­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wriev
du wriff­st
he/se/dat wriff­t
wi wrievt
ji wrievt
se wrievt
Vergangen Tiet:
ik wreev
du wreevst
he/se/dat wreev
wi wre­ven
ji wre­ven
se wre­ven
Perfekt:
ik heff wre­ven
du hest wre­ven
he/se/dat hett wre­ven
wi hebbt wre­ven
ji hebbt wre­ven
se hebbt wre­ven
Kunjunktiv:
ik wreev
du wreevst
he/se/dat wreev
wi wre­ven
ji wre­ven
se wre­ven
Imperativ:
wriev!
wrievt!