Utspraak op Platt: /pɛːkəln/
Verb
Sülven: pe·keln
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
mit Pekel hollbor maken
düütsch:
pökeln
nedderlandsch:
pekelen

Verbformen:

Infinitiv:
pe­keln
PPP:
pe­kelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik pe­kel
du pe­kelst
he/se/dat pe­kelt
wi pe­kelt
ji pe­kelt
se pe­kelt
Vergangen Tiet:
ik pe­kel
du pe­kelst
he/se/dat pe­kel
wi pe­keln
ji pe­keln
se pe­keln
Perfekt:
ik heff pe­kelt
du hest pe­kelt
he/se/dat hett pe­kelt
wi hebbt pe­kelt
ji hebbt pe­kelt
se hebbt pe­kelt
Kunjunktiv:
ik pe­kel
du pe­kelst
he/se/dat pe­kel
wi pe­keln
ji pe­keln
se pe­keln
Imperativ:
pe­kel!
pe­kelt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Pekel
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.