Utspraak op Platt: /pɪnøːkəl/
Substantiv
Sülven: Pi·nö·kel
Plural: Pi­nö­kels m de Pi­nö­kel
[1]
Opbowoortschatt
Figurativ
plattdüütsch:
düütsch:

Etymologie:

Utwickelt ut:
latiensch: pinnaculum, ‚Topp, lütt Fedder‘