Schradel op Plattdüütsch

Utspraak op Platt: /ʃɾɔːdəl/

Substantiv

Sülven: Schra·del

Plural: Schradels f de Schradel

[1]

Randwoortschatt

plattdüütsch:

wat, wat afsneden is

to’n Bispeel bi ’t Kartuffel schellen oder bi ’t Höveln

düütsch:

Schnitzel

im Sinne von Holzhackschnitzel etc., also Abgeschnittenes, Abgespaltenes

Etymologie:

Woort afleidt von: schraden

Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.