Utspraak op Platt: /ɡlɪnstɐn/
Verb
Sülven: glins·tern
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
De Dau glinstert morgens in de Sünn.

Verbformen:

Infinitiv:
glins­tern
PPP:
glins­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik glins­ter
du glins­terst
he/se/dat glins­tert
wi glins­tert
ji glins­tert
se glins­tert
Vergangen Tiet:
ik glins­ter
du glins­terst
he/se/dat glins­ter
wi glins­tern
ji glins­tern
se glins­tern
Perfekt:
ik heff glins­tert
du hest glins­tert
he/se/dat hett glins­tert
wi hebbt glins­tert
ji hebbt glins­tert
se hebbt glins­tert
Kunjunktiv:
ik glins­ter
du glins­terst
he/se/dat glins­ter
wi glins­tern
ji glins­tern
se glins­tern
Imperativ:
glins­ter!
glins­tert!