Utspraak op Platt: /bʏnəln/
Verb
Sülven: bün·neln
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
to Bünnels tohoopfögen
düütsch:
bündeln
[2]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
en Kind en Bünnel antrecken
düütsch:
wickeln
kleines Kind

Verbformen:

Infinitiv:
bün­neln
PPP:
bün­nelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bün­nel
du bün­nelst
he/se/dat bün­nelt
wi bün­nelt
ji bün­nelt
se bün­nelt
Vergangen Tiet:
ik bün­nel
du bün­nelst
he/se/dat bün­nel
wi bün­neln
ji bün­neln
se bün­neln
Perfekt:
ik heff bün­nelt
du hest bün­nelt
he/se/dat hett bün­nelt
wi hebbt bün­nelt
ji hebbt bün­nelt
se hebbt bün­nelt
Kunjunktiv:
ik bün­nel
du bün­nelst
he/se/dat bün­nel
wi bün­neln
ji bün­neln
se bün­neln
Imperativ:
bün­nel!
bün­nelt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Bünnel
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.