antre­cken op Plattdüütsch

Nee Översetten vörslahn
Utspraak: /ˈanˌtɾɛkn̩/
Verb
Sülven: an·tre·cken
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
Kleedaasch anleggen
düütsch:
anziehen
[2]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
to sik her tehn
düütsch:
=
anziehen
[3]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
wat persönlich nehmen
düütsch:
sich etwas zuziehen
persönlich nehmen
zu Herzen nehmen
[4]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
fasttehn
düütsch:
anziehen
festziehen
strammziehen
festdrehen
Bispelen:
[1] Treck de Schruuv goot an.

Verbformen:

Infinitiv:
antre­cken
PPP:
antro­cken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik tre­ck an
du tre­ckst an
he/se/dat tre­ckt an
wi tre­ckt an
ji tre­ckt an
se tre­ckt an
Vergangen Tiet:
ik tre­ck an
du tre­ckst an
he/se/dat tre­ck an
wi tre­cken an
ji tre­cken an
se tre­cken an
Perfekt:
ik heff antro­cken
du hest antro­cken
he/se/dat hett antro­cken
wi hebbt antro­cken
ji hebbt antro­cken
se hebbt antro­cken
Kunjunktiv:
ik tre­ck an
du tre­ckst an
he/se/dat tre­ck an
wi tre­cken an
ji tre­cken an
se tre­cken an
Imperativ:
tre­ck an!
tre­ckt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + trecken
Riemwöör