Utspraak op Platt: /spʊn̩/
Verb
Sülven: spun·nen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
mit en Spund versehn
düütsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
spun­nen
PPP:
spunn­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik spunn
du spunn­st
he/se/dat spunn­t
wi spunn­t
ji spunn­t
se spunn­t
Vergangen Tiet:
ik spunn
du spunn­st
he/se/dat spunn
wi spun­nen
ji spun­nen
se spun­nen
Perfekt:
ik heff spunn­t
du hest spunn­t
he/se/dat hett spunn­t
wi hebbt spunn­t
ji hebbt spunn­t
se hebbt spunn­t
Kunjunktiv:
ik spunn
du spunn­st
he/se/dat spunn
wi spun­nen
ji spun­nen
se spun­nen
Imperativ:
spunn!
spunn­t!

Etymologie:

Woort afleidt von: Spund