Utspraak op Platt: /kɾʏln̩/
Verb
Sülven: krül·len
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
krül­len
PPP:
krüll­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik krüll
du krüll­st
he/se/dat krüll­t
wi krüll­t
ji krüll­t
se krüll­t
Vergangen Tiet:
ik krüll
du krüll­st
he/se/dat krüll
wi krül­len
ji krül­len
se krül­len
Perfekt:
ik heff krüll­t
du hest krüll­t
he/se/dat hett krüll­t
wi hebbt krüll­t
ji hebbt krüll­t
se hebbt krüll­t
Kunjunktiv:
ik krüll
du krüll­st
he/se/dat krüll
wi krül­len
ji krül­len
se krül­len
Imperativ:
krüll!
krüll­t!

Etymologie:

Woort afleidt von: Krüll