Utspraak op Platt: /spalkɐn/
Verb
Sülven: spal·kern
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
sik wild bewegen, sik levig bären
düütsch:
lebhaft herumspielen
toben
nedderlandsch:
spartelen
dollen
engelsch:
frolic
fiddle about
Bispelen:
De Katt spalkert mit de fungen Muus.

Verbformen:

Infinitiv:
spal­kern
PPP:
spal­kert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik spal­ker
du spal­kerst
he/se/dat spal­kert
wi spal­kert
ji spal­kert
se spal­kert
Vergangen Tiet:
ik spal­ker
du spal­kerst
he/se/dat spal­ker
wi spal­kern
ji spal­kern
se spal­kern
Perfekt:
ik heff spal­kert
du hest spal­kert
he/se/dat hett spal­kert
wi hebbt spal­kert
ji hebbt spal­kert
se hebbt spal­kert
Kunjunktiv:
ik spal­ker
du spal­kerst
he/se/dat spal­ker
wi spal­kern
ji spal­kern
se spal­kern
Imperativ:
spal­ker!
spal­kert!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: spalken + -er
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.