Utspraak op Platt: /faŋn̩/
Verb
Sülven: fan·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Gau, fang den Ball!
[2]
Opbowoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Kiek ins! Ik heff en Maisebber fungen!

Verbformen:

Infinitiv:
fan­gen
PPP:
fun­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fan­g
du fan­gst
he/se/dat fan­gt
wi fan­gt
ji fan­gt
se fan­gt
Vergangen Tiet:
ik fün­g
du fün­gst
he/se/dat fün­g
wi fün­gen
ji fün­gen
se fün­gen
Perfekt:
ik heff fun­gen
du hest fun­gen
he/se/dat hett fun­gen
wi hebbt fun­gen
ji hebbt fun­gen
se hebbt fun­gen
Kunjunktiv:
ik fün­g
du fün­gst
he/se/dat fün­g
wi fün­gen
ji fün­gen
se fün­gen
Imperativ:
fan­g!
fan­gt!
Infinitiv:
fan­gen
PPP:
fan­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fan­g
du fan­gst
he/se/dat fan­gt
wi fan­gt
ji fan­gt
se fan­gt
Vergangen Tiet:
ik fun­g
du fun­gst
he/se/dat fun­g
wi fun­gen
ji fun­gen
se fun­gen
Perfekt:
ik heff fan­gen
du hest fan­gen
he/se/dat hett fan­gen
wi hebbt fan­gen
ji hebbt fan­gen
se hebbt fan­gen
Kunjunktiv:
ik fun­g
du fun­gst
he/se/dat fun­g
wi fun­gen
ji fun­gen
se fun­gen
Imperativ:
fan­g!
fan­gt!
Infinitiv:
fan­gen
PPP:
fan­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fan­g
du fan­gst
he/se/dat fan­gt
wi fan­gt
ji fan­gt
se fan­gt
Vergangen Tiet:
ik fün­g
du fün­gst
he/se/dat fün­g
wi fün­gen
ji fün­gen
se fün­gen
Perfekt:
ik heff fan­gen
du hest fan­gen
he/se/dat hett fan­gen
wi hebbt fan­gen
ji hebbt fan­gen
se hebbt fan­gen
Kunjunktiv:
ik fün­g
du fün­gst
he/se/dat fün­g
wi fün­gen
ji fün­gen
se fün­gen
Imperativ:
fan­g!
fan­gt!
Identische Wöör ››› Fangen ❔︎