Utspraak op Platt: /ʏmkɔːtɐn/
Verb
Sülven: üm·ka·tern
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
üm­ka­tern
PPP:
üm­ka­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ka­ter üm
du ka­terst üm
he/se/dat ka­tert üm
wi ka­tert üm
ji ka­tert üm
se ka­tert üm
Vergangen Tiet:
ik ka­ter üm
du ka­terst üm
he/se/dat ka­ter üm
wi ka­tern üm
ji ka­tern üm
se ka­tern üm
Perfekt:
ik heff üm­ka­tert
du hest üm­ka­tert
he/se/dat hett üm­ka­tert
wi hebbt üm­ka­tert
ji hebbt üm­ka­tert
se hebbt üm­ka­tert
Kunjunktiv:
ik ka­ter üm
du ka­terst üm
he/se/dat ka­ter üm
wi ka­tern üm
ji ka­tern üm
se ka­tern üm
Imperativ:
ka­ter üm!
ka­tert üm!

Etymologie:

Woort afleidt von: üm