Utspraak op Platt: /fəɾnɪm/
Substantiv
Sülven: Ver·nimm
Kummt nich in’n Plural vör m de Ver­nimm
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
Bispelen:
He hett en goden Vernimm!

Etymologie:

Woort afleidt von: vernimm
Identische Wöör ››› vernimm ❔︎