Utspraak op Platt: /kɾɔːkɛɪ̯l/
Substantiv
Sülven: Kra·keel
Kummt nich in’n Plural vör n dat Kra­keel
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Etymologie:

Woort afleidt von: krakelen