Utspraak op Platt: /vʏlpm̩/
Verb
Sülven: wül·pen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
wül­pen
PPP:
wülpt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wülp
du wülpst
he/se/dat wülpt
wi wülpt
ji wülpt
se wülpt
Vergangen Tiet:
ik wülp
du wülpst
he/se/dat wülp
wi wül­pen
ji wül­pen
se wül­pen
Perfekt:
ik heff wülpt
du hest wülpt
he/se/dat hett wülpt
wi hebbt wülpt
ji hebbt wülpt
se hebbt wülpt
Kunjunktiv:
ik wülp
du wülpst
he/se/dat wülp
wi wül­pen
ji wül­pen
se wül­pen
Imperativ:
wülp!
wülpt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Wülp